/ Ҳордиқ / Comments are Disabled

Ўйин-кулгу, ҳазил-мутойиба билан бошланиб , шу руҳда тугайдиган аёллар «гапи» бу сафар жуда маҳзун бошланди.

-Дугонажонлар, — гап бошлади Раънохон. — Замира деган танишим Фалончиевларнинг уйини яқинда сотиб олди. Уй эгалари Тошкентга кўчиб кетибди. Замирахонлар уйга кўчиб боришса, уйда оила аъзоларининг ота-оналари, яқинларининг бир  тўплам  суратлари бир хонада бетартиб уюлиб ётган эмиш. Булар шу заҳоти Фалончиевларга телефон қилишиб, оилавий суратларининг қолиб кетганини айтишибди. Шунда Фалончиевнинг ўғли: « Уларни бемалол ташлаб, ёки ёқиб юбораверинг!  Эски суратларнинг ҳеч кимга кераги йўқ»,-дебди. Йўқ,Замирахон барчасини йиғиб, бир чемадонга солиб, чердакка чиқартириб қўйибди. Балким бошқа бирор фарзандлари сўраб келиб қолар,-дебдида!  Расмларни ичида Фалончиевнинг не-не мажлисларда, тўйларда, аёллари билан курортларда тушган суратлари бор эмиш.

Ўн чоғлиқ аёл бир-бирига ҳайрон ва лол тикилиб қолдилар.

—Қизиқсизлар-а, ҳозир қанақанги давр эканлигини билмайсизларми,-билимдонлик қилди, компютер бўйича энг билимдонимиз Зулайҳо.- Расмларнинг ҳаммасини компютерга жамлаб, ёки дискларга ёздириб олгандир, уларни шунинг учун ташлаб кетгандир. Ахир ҳозир   расмларни сақлашнинг энг яхши йўли ҳам шу-ку!

— Ўлсин-а, Фалончаевдан қолган ҳамма буюмни олиб кетибдику, шу бир чемадон  расм оғирлик қилибдими? Ота-онасининг суратлари-я? Ҳеч бўлмаса, музейгами, архивгами ташлаб кетмабди-да, Фалончиевнинг бу ерларга қанча хизмати сингган эди..  Арвоҳдан ҳам қўрқмабдида!

— Вой,  бизнинг икки-уч чемодон расмларимиз, хўжайиним билан уч йил ёзишган ишқий мактубларимиз бор, келинлар мендан кейин ёқиб юборишса-я, тез қизларимга тарқатиб юборай,-дейди Ҳалима опамиз кўзлари ола-кула бўлиб.

— Ўзи суратга ҳам кўп тушиш керак эмас экан, дарҳақиқат ўтиб кетганингдан сўнг ҳеч ким эъзозламаса..- йиғламсирайди Каромат опамиз.

— Ҳозир уйларга расм осиш урф эмас, ҳамманинг оилавий суратлари сандиқларда, жавонларда сақланади, ёки Зулайҳо айтганларидек ҳаммасини дискларга ёздириб қўйиш керакмикан? Биз хўжайин билан суратимизни гиламга тўқитиб, уйнинг тўрига осиб қўйибмиз. Биздан кейин уни ерга солишмасада,  бурчакка ўраб қўйишармикан?- саросимага тушади  Мунисахон.

Хуллас, ўн нафар аёлнинг барчаси бу борадаги ўз фикр ва мулоҳазаларини баён қилишди.

-Э, қўйсаларингчи, ўлганимиздан сўнг, расмимизни нима қилишса, қилишар! Фарзандларимизга инсоф берсин! Дунёдан ўтганимиздан кейин нима бўлса, бўлади-да!- Ундан кўра охират тадоригини ўйлайлик!- Саодат опанинг бу гаплари аёлларни янаям ҳушёр тортирди. 

—           Шу кунги аёллар гапидаги мавзуга ҳар-хил баҳо бердилар. 

—        Сиз ҳам шу мунозарага қўшилинг, азизлар, фарзанд- ларингиз ўша Фалончиевларнинг фарзандлари сингари оқибат- сизлик қилмаслигига ишона- сизми?

                     

 Дилором Исмадиёрова.